Kapitein Abraham Filippo

Abraham Filippo was gezagvoerder in dienst van de NASM (Holland Amerika Lijn).
Toen hij met zijn schip de ‘Veendam’ afmeerde, kon hij niet weten dat hij in de jaren die volgden, voor een groot aantal mensen veel zou gaan betekenen.
In de vroege morgen van 10 mei 1940 lagen de ‘Statendam III’, het vlaggenschip van de maatschappij, het vrachtschip ‘Boschdijk’ en de ‘Veendam’ afgemeerd aan de Wilhelminakade in Rotterdam -Zuid.
In opdracht van de HAL-directie werd geprobeerd voor de ‘Veendam’ en de ‘Boschdijk’ nog naar zee te krijgen. De Duitse Kriegsmarine had de Nieuwe Waterweg inmiddels volgegooid met mijnen, waardoor ontsnappen niet meer mogelijk was.
Bij de inval van de Duitse troepen, viel de ‘Statendam’ al snel in Duitse handen. De Duitsers plaatsten een mitrailleur aan boord om te kunnen vuren op de Nederlandse verdedigers op de Rechter Maasoever, die op hun beurt dat vuur beantwoordden. Tijdens deze gevechten brak in de middag van 11 mei brand uit aan boord van het schip.
Blussen bleek door de oorlogshandelingen onmogelijk en in de volgende dagen brandde de ‘Statendam’ geheel uit. De verwoeste ‘Statendam III’ en de ‘Boschdijk’ werden in augustus 1940 gesloopt.

Na de oproep van de Regering in Ballingschap aan organisaties in het vaderland, zich in te zetten voor hulp aan families van zeelieden buitengaats en de garantie dat geleverde hulp zou worden terugbetaald, ontstonden diverse hulporganisaties.

Één van die hulporganisaties was ‘De Zeemanspot’. C. Trapman, personeelschef bij de VNS (Verenigde Nederlandse Scheepvaartmaatschappij), nam daartoe het initiatief.
Het werk werd al spoedig overgenomen door kapitein Filippo. In het begin nam De Zeemanspot vrijwel alleen de financiële steun aan gezinnen van koopvaardijpersoneel, vissers en kustvaarders op zich. In de loop van de oorlog werd dat uitgebreid met gezinnen van marinepersoneel en gezinnen van landmacht-militairen.